Oscar ödüllerinde her sene "bağımsız" kategorisinden bir yapıma yer vermeye karar verdiler sanırım, genelde de Cannes yarışma filmlerinden seçiyorlar. Yönetmenin daha önceki Oscar adayı filmi "The Descendants"'a olan tepkimi şu yazıda dile getirmiştim, özüne yani daha sade bağımsız hikayelere dönmesine çok sevindim. Dolayısıyla bu seneki "aykırı" eser, Payne'in siyah beyaz, minimalist, ağır tempolu yapımı. İlerlemiş yaşı ve alkolizmin, hafızası üzerinde derin etkiler bırakmış olduğu bir baba (esasında üçkağıt olduğu çok bariz olan) büyük bir ödülü kazandığına kesin bir inançla evine çok uzaktaki Nebraska'ya gitmek için inat ediyor. Oğlu da onu vazgeçiremeyeceğini anlayınca, düşüyorlar yollara. Büyük mesajları gözümüze sokmaya çalışmayan, kendi halinde sadece anlatacağı basit hikayeye odaklanan, ama dinlemek isteyenlere özellikle de baba oğullara, sessizlikler içinde pek çok malzeme sunan tam kıvamında bir film.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder