Scorsese'nin filmleri benim için "Ya sev ya nefret et" özelliğini taşıyorlar. Wall Street'in bir garip kurdu da tahammül etmekte zorlandığım, Hollywood sinemasının her türlü soytarılığının, göz boyamacı üslubunun vücuda geldiği filmlerden biri. Abzürt komedi diyeceğim, ama zerre kadar komik değildi, türü neydi gerçekten anlayamadım. Kesin olan, Scorsese favori oyuncusu Di Caprio'ya filmin belli sahnelerinde yaptırdığı o uzun nutuklarla bu sefer en iyi erkek oyuncu ödülünü kazandırmak için çok kasmış, ama nafile. Di Caprio kanımca iyi bir oyuncu, çok para kazanmayı bir kenara bırakıp düzgün senaryolu bir eserde iyi bir yönetmenle çalışsa zaten ödüle doymayacak, ama kendisi Hollywood'un kurdu olmuş, bu da bir tercih. Scorsese vahşi kapitalizmin kalbi finans dünyasıyla iyi dalgasını geçmiş diyebilsem, filme hakkını da bir yere kadar teslim edebilirdim, ama maalesef amacın bu olmadığı filmi izlerken sayısız sahneyle ortaya konabilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder