Genç Avustralyalı yönetmen Elissa Down'ın ilk uzun metrajlı filmini çok beğendim. Bir ailedeki ergenlik çağındaki iki oğuldan biri otistiktir, ve bunun sevgi dolu ebeveynin ve yetişkinliğe adım atmanın krizlerini yaşayan diğer kardeş üzerindeki etkileri üzerine samimi ve gerçekçi bir film. Klişelerden uzak durması, duygu sömürüsüne hiç prim vermemesi filmin güçlü yanları. Başta Toni Colette ve beni acaba gerçekten de otistik mi diyecek kadar şüpheye düşüren Luke Ford olmak üzere performanslar da çok başarılı. Gönül rahatlığıyla tavsiye edebilirim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder