Tom Dicillo'dan şu ve şu yazılarda bahsederek, az sayıda çektiği filmlerini çok beğendiğimi not etmiştim. Filmografisinde görüp izlediğim The Doors belgeselini de çok başarılı buldum. Hatta bence Oliver Stone'un "The Doors"'undan çok daha etkileyiciydi. Her ne kadar Val Kilmer çok iyi bir Jim Morrison portresi çizdiyse de orijinali kadar kimse iyi olamaz, işte belgeselin gücü de buradan geliyor. Gerçek kişiler, gerçek konser görüntüleri, DiCillo'nun kamerası ve Johny Depp'in anlatımıyla buluşunca ortaya filminden de daha sürükleyici bir eser çıkıyor. Müzikleriyle kısa sürede ortalığı kasıp kavuran, çılgınlığın sınırında dolaşan solistiyle manşetlerden inmeyen bu efsane grubu, olduğu şekline en yakın ve en yalın haliyle tanımak istiyorsanız bu belgeseli kaçırmayın.
Bu arada bu belgeselin 1986'dan beri yayınlanmakta olan, Amerikalı ünlülerin biyografilerinin verildiği "American Masters" dizisi kapsamında yayınlandığını okudum. Bu aralar 25. sezonu yayınlanıyormuş, yani karıştırılması, incelenmesi, izlenmesi gereken 25 sezonluk dev bir belgesel arşivi, belgefiller görev başına.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder