Yıl 2010 oldu ve benim için de Cahit Sıtkı’nın deyimiyle yolun yarısı etti. Geriye dönüp baktığımda pek çok güzellikler görüyorum ancak tüm bu yaşanmışlıklar ve o günkü bana hissettirdikleri hatırımda ya kalmamış, ya da detaylar çok bulanık. Dolayısıyla yolun ikinci yarısı için bir günce emeliyle yola çıkıyorum. Kimbilir belki de milyonlarca diğer blog gibi bu da bir ilk hevesle birkaç yazının yazıldığı sonra da hayatın koşturmacası içinde unutulup giden bir günce olacak. Hayatım boyunca yazmayı hiç sevemedim, okulda kompozisyon sınavları en büyük kabusumdu, elim kalemi hiç sevmedi, dolayısıyla zorlanacağıma hiç şüphe yok.
En büyük hobilerimden biri film izlemek, son yıllarda bağımlısı haline geldiğim yabancı dizilere rağmen düzenli olarak film izlemeye devam ediyorum. Büyük bir özen ve sevgiyle beslediğim bir film veribankam var, bugüne kadar izlemiş olduğum toplam 2096 tane filmi kaydetmişim. Düzenli film izlemeye esasında biraz geç olarak üniversite yıllarında başladım. 80’li yıllar ve 90’ların başında Türkiye’deki sinemalara hakim birbirinden kötü Hollywood filmleri beni bugün vazgeçemediğim bu dünyaya uzak tuttu. Hatta hiç unutmam, arkadaşlarımın ısrarıyla gittiğim “Ahlaksız teklif” filminden sonra bir daha sinemaya gitmeye tövbe etmiştim. Neyseki daha sonra üniversiteyi okuduğum Berlin’de ufak sinemaların bir ay boyunca bir yönetmenin tüm filmlerini çok uygun fiyatlara izlettiği toplu gösterimleri takip ederek yönetmen sinemasını keşfetmeye başladım, aynı dönemde Arte kanalının çok sıkı bir takipçisi oldum, aynı şekilde yönetmen ağırlıklı film gösterimleri oluyordu. Sinemada izlediğimde büyülendiğim, hiç tereddütsüz hayatımın filmi olarak niteleyebildiğim “In the mood for Love” filminin yönetmeni Wang Kar-Wai’nin de diğer tüm filmlerini Arte’de izlemiştim. Festivaller, internet derken filmler yaşantımın bir parçası oldular. Bu güncede bugün izlediğim filmleri yarınki bana anlatmak istiyorum. Belki çok beğendiğim bir konseri, dinlediğim güzel bir albümü veya okuyup hatırlamak isteyeceğim bir kitabı da bu dijital satırlara not düşerim.
En büyük hobilerimden biri film izlemek, son yıllarda bağımlısı haline geldiğim yabancı dizilere rağmen düzenli olarak film izlemeye devam ediyorum. Büyük bir özen ve sevgiyle beslediğim bir film veribankam var, bugüne kadar izlemiş olduğum toplam 2096 tane filmi kaydetmişim. Düzenli film izlemeye esasında biraz geç olarak üniversite yıllarında başladım. 80’li yıllar ve 90’ların başında Türkiye’deki sinemalara hakim birbirinden kötü Hollywood filmleri beni bugün vazgeçemediğim bu dünyaya uzak tuttu. Hatta hiç unutmam, arkadaşlarımın ısrarıyla gittiğim “Ahlaksız teklif” filminden sonra bir daha sinemaya gitmeye tövbe etmiştim. Neyseki daha sonra üniversiteyi okuduğum Berlin’de ufak sinemaların bir ay boyunca bir yönetmenin tüm filmlerini çok uygun fiyatlara izlettiği toplu gösterimleri takip ederek yönetmen sinemasını keşfetmeye başladım, aynı dönemde Arte kanalının çok sıkı bir takipçisi oldum, aynı şekilde yönetmen ağırlıklı film gösterimleri oluyordu. Sinemada izlediğimde büyülendiğim, hiç tereddütsüz hayatımın filmi olarak niteleyebildiğim “In the mood for Love” filminin yönetmeni Wang Kar-Wai’nin de diğer tüm filmlerini Arte’de izlemiştim. Festivaller, internet derken filmler yaşantımın bir parçası oldular. Bu güncede bugün izlediğim filmleri yarınki bana anlatmak istiyorum. Belki çok beğendiğim bir konseri, dinlediğim güzel bir albümü veya okuyup hatırlamak isteyeceğim bir kitabı da bu dijital satırlara not düşerim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder