Anh Hung Tran ve Norwegian Wood (2010)

Vietnam'lı yönetmen Tran ilk izlediğim filmi "The Scent of the Green Papaya" (1993) ile gönlümde taht kurmuştu. Debussy'nin "Clair de lune"'ü eşliğinde şiirsel bir filmdi. "Cyclo" (1995) da etkileyiciydi. Arada henüz izleyemediğim iki film daha çekmiş. Şimdi 5. filmi "Norwegian Wood" ile kendini hatırlattı.
Filmin görselliği çok başarılı, 60'lı yıllarda Japonya'da geçmesi ilgi çekici, oyunculuklar etkileyici ancak yine de her şey tam yerine oturmuyor. Çok satan bir romandan filme uyarlanmış olması sanırım bunda etkili. Uzun olduğunu tahmin ettiğim kitabı 2 saate sığdırınca, olaylar olması gerekenden hızlı ilerliyor. Hız filmin temposuyla ilgili değil, tersine tempo oldukça düşük. 2 çok yakın arkadaştan birinin intiharı ve diğer arkadaşın intihar edenin travmadaki kız arkadaşıyla yakınlaşması filmin merkezinde. Karakter gelişimi bir yana karakterler hakkında o kadar az şey biliyoruz ki, geçmişe dönerek kısaca hatırlanan birkaç sahne filmin içine girip karakterler hakkında bir şeyler hissetmemizi engelliyor. Eğer Tran iki saat değil de altı saatlik bir mini dizi yapmış olsaydı, ortaya çok daha başarılı bir eser çıkacaktı.