Film değil ama John Cameron Mitchell beni çok şaşırttı. Kendi yazıp, yönetip, oynadığı "Hedwig and the Angry Inch (2001)" çok başarılı ve çok değişik bir filmdi, bir transseksüeli canlandırmıştı. Hem bu filmde hem de sonraki filmi "Shortbus"'ta sinemada cinselliği en doğal ve en açık haliyle kullandı. Pek çok yüzlerce başka filmde olduğu gibi cinsellik bir sansasyon unsuru ve satış argümanı değil, normalde insanların hayatında olduğu (veya olması gerektiği) gibi filmlerinin doğal bir parçası. Bağımsız duran kendi özgün sinemasını yarattığını düşünürken, Mitchell gitti, ve Hollywood'un en pahalı starlarıyla gayet ciddi bir film yaptı.
İyi mi yaptı mı kötü mü yaptı emin olamadım. Bir yandan "Rabbit Hole" kötü bir film değil, diğer yandan Mitchell'in, önceki iki filmi tarzında bir film çekmesini tercih ederdim.
"Rabbit Hole"da, 4 yaşındaki oğullarını trafik kazasında kaybeden bir çiftin, (Nicole Kidman ve Aaron Eckhart canlandırıyorlar) bununla başetmeye çalışmalarını izliyoruz. Çok şükür ki bu sömürüye çok açık konu, bizi salya sümüğe boğmaya çalışmadan son derece doğal bir şekilde işleniyor. Oyunculuklar başarılı ama Nicole Kidman'ın geçirdiği estetik operasyonlarla ifadesi bozulmuş yüzü, özellikle de çok yapay duran dudakları gerçekten de üzücü ve dikkat dağıtıcı. Evet Hollywood yaşlanmaya karşı çok gaddar ama annesi rolündeki Dianne Wiest'in kırışık yüzündeki derin ve samimi ifadeleri Kidman artık hiçbir zaman veremeyecek. Çocuk sahibi olanlara filmi izlemelerini tavsiye etmiyorum, çünkü gerçekten ruh sağlığına zarar veriyor, çünkü böyle bir kayıbın düşüncesi bile insanı darmadağın ediyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder