15 Nisan 2010 Perşembe

Barry Jenkins ve Medicine for Melancholy

Yine genç bir yönetmen, yine bir ilk uzun metrajlı film, ve yine şahane. Bayılıyorum bu sade bağımsız filmlere, bu kalitede onlarcasını arka arkaya izleyebilirim. Medicine for Melancholy, bir parti ertesinde sabahleyin bir erkekle bir kızın parti mekanından ayrılmalarıyla başlıyor. Alkol ve yorgunluk sonrası, genç kız bir an önce eve gitmek istiyor ve çocuğa karşı son derece ilgisiz, çocuk ise çaresiz ve beceriksizce iletişim kurmaya çalışıyor, anlıyoruz ki bir gecelik bir şeyler yaşanmış aralarında ve kız o noktada kalmasını istiyor ama ısrarlı delikanlıdan kolay kolay kurtulamıyor. Filmde dahi yazarlar elinden çıkma vurucu diyaloglar birbirini takip etmiyor, tersine çok gerçekçi ve samimi, birbirini tanımayan iki insanın birbirleriyle iletişimlerini izliyoruz.
Film HD kamerayla tek renk çekilmiş, ve görüntüler San Fransisco'nun da güzelliğinin katkısıyla çok başarılı ve filmin atmosferinin vurgulanmasına çok olumlu etkide bulunuyor.
Çivi çiviyi söker misali melankoliye iyi geldiği test edilip onaylanmış, her akşam yatmadan önce bir doz alınmasında fayda görülmüştür.

Hiç yorum yok: