27 Nisan 2010 Salı

Taylan Kardeşler ve Vavien

Her yıl çekilen Türk filmi sayısındaki olumlu artış kanaatimce henüz film kalitesine yansımadı ve hala Türk sinemasının atılımından bahsetmek mümkün değil. Son yıllarda sinefil sorumluluklarımın bilincinde, üretilen Türk filmlerini izlemeye gayret ediyorum ve genellikle hayal kırıklığına uğruyorum. Nuri Bilge Ceylan'ın filmleri gibi arada şaheserler çıkıyor ama sayıca yeterli değil.
Vavien hakkında çok olumlu şeyler duymakla beraber, açıkçası izlemeden önce yine şüpheci ve Engin Günaydın sebebiyle de önyargılıydım. Önyargılarımda haksız çıkmaktan büyük memnuniyet duydum, çünkü Vavien'i beğenerek izledim. Başta Binnur Kaya olmak üzere oyunculukları çok beğendim ve karakterleri hafif karikatürize hallerine rağmen çok doğal buldum. Senaryoda diyaloglar da karakterler gibi gösteriş ve klişelerden uzak, aynı samimiyetle yazılmış. Buna, Taylan kardeşlerin gerçekten de çok başarılı yönetimleri eklenince, ortaya çok kaliteli ve özgün bir film çıkmış.
Yalnız bu olumlu görüşleri maalesef filmin bütünü için söyliyemiyeceğim. Film çok iyi başlıyor ve devam ediyor, ancak Sevilay'ın dönüşü sonrası rotasından sapmaya başlıyor ve sonu inanılmaz kötü bir şekilde bağlanıyor. Bu kadar sıradan ve filmin ruhuna uymaz şekilde sonlandırılmamalıydı, filme çok yazık edilmiş. Seyretmemişler için ispiyon vermemek adına detaylarına girmek istemiyorum, izleyenler zaten demek istediğimi büyük ihtimalle anlayacaklardır. Filmin bizim gözümüze sokmadan anlattıklarıyla bence tamamen çelişen bir final olmuş.
Yine de Engin Günaydın'ın bir sonraki senaryosunu ve Taylan kardeşlerin bir sonraki filmlerini taze ümitlerle bekleyeceğim.

Hiç yorum yok: