Nanni Moretti çok sevdiğim bir yönetmen ve oyuncudur, bu sebeple bu yazıda yönetmen Grimaldi'den değil, istisnai olarak "Caos Calmo"'yu (Quiet Chaos) izleme sebebim olan başroldeki Moretti'den biraz bahsetmek istiyorum.
İlk olarak artık kult statüsüne ulaşmış 1993 yapımı "Caro Diaro"'yu izleyip çok etkilenmiştim. Roma'yı ve İtalyanları Moretti'nin günlüğünden dinlemek isteyenlere tavsiye ederim.
Daha sonra kendi yazıp, yönetip, oynadığı 2001 yapımı "La Stanza del figlio"'da (The Son's Room) çok zor bir temayı, genç oğullarını kaybeden bir ailenin bu acıyla başa çıkmaya çalışmasını çok etkileyici bir samimiyetle, hiçbir klişenin yanına dahi yaklaşmayarak filme çekti.
2006 yılında ise politika sahnesinde bence tam bir soytarı olan Berlusconi'nin karizmasını boydan boya çizdirecek inanılmaz cesur bir filme imza attı. "Il Caimano", film içinde film çeken bir yönetmenin, kendine konu olarak başbakanı seçince başına gelenleri anlatıyor. Müthiş bir politik hiciv.
Belki "Il Caimano"nun lanetine uğrayan Moretti o tarihten bu yana bir film henüz çekmedi ama 2008 yapımı "Caos Calmo"'da başrolde oynadı. "La Stanza del Figlio"da oğlunu kaybeden babayı oynayan Moretti, bu sefer intihar eden eşini kaybedince küçük kızıyla başbaşa kalıyor. Film maalesef klişelerden ve sıradanlıktan sıyrılamıyor, inandırıcılıktan sonuna kadar uzak ve "La Stanza del Figlio"nun neden o kadar muhteşem olduğunu ispat etmek istercesine, onun düşmediği bütün tuzaklara düşüyor. Hele filmde bir sevişme sahnesi var ki, hayatımda daha kel alaka, sırf bulunsun diye yapılmış bir sevişme sahnesi daha izlememiştim (belki de ben anlam ve önemini kavrayamamışımdır). Yani kısacası benim açımdan tam bir hayal kırıklığı.
Nanni Moretti'nin sadece kendi yazıp yönettiği filmlerde oynaması dileğiyle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder